Modern insanın yaşamı, gündelik bilinçten bakıldığında akıl dışıdır.
Modern insan dışkısını tuvalete yapar ve sifonu çeker; dışkısı suyla birlikte gözden kaybolur, onun bilmediği bir yere gider. Çöp tenekesine attığı atık, kanalizasyona giden su nereye, nasıl gider diye üzerinde düşünülmez. Lokantada yemek yer; kirli kaplar önünden kaldırılır, “gözden kaybolur”. Milyonlarca insanın yaşadığı kentin atığı görünmeyen süreçlerle yeraltına, kuytuya, ötelere gider; “bir anda” “yok olur”.
“Sanki” milyonlarca insan işememiş, dışkılamamış, çöp üretmemiş gibi atıklar gündelik yaşamın mekânlarından uzaklaştırılır.
Eski çağlarda yaşayan insan ise dışkısını dışarıda toprağa yapar; yaptıktan sonra ne yaptığını görür, kokusunu hisseder. İşi bittikten sonra dışkısı orada durur. Eski çağlarda yaşayan bir kişi, dışkısı ile ister istemez “muhatap olur”. Attığı çöp, ertesi gün de attığı yerdedir.
Modern insan, sifonu çeker gibi yaptıklarının sonuçlarını gözlerden uzaklaştırabilecek olanaklara sahiptir. Modern insan, eylemlerinin sonuçları ile az karşılaşan, yaşamının sonuçlarıyla az muhatap olan insandır.
VAR OLMA NOTLARI
